مدیر چاپخانه‌های مؤسسه مطبوعاتی جام جم
گفت: هیچکس نمی‌تواند یک طرح بدهد و یک‌شبه همه کتاب‌خوان و روزنامه‌خوان
بشوند. چنین طرحی فقط در تخیلات وجود دارد. اگر به گذشته توجه کنیم؛ زمانی
که تلویزیون آمد، همه می‌گفتند دیگر کسی رادیو گوش نخواهد داد ولی این طور
نشد. وقتی سینما آمد همه می‌گفتند دیگر کسی به سالن نمایش نخواهد رفت ولی
این طور نشد. وقتی هم که فضای مجازی آمد خیلی‌ها می‌گفتند و می‌گویند که
دیگر کسی سراغ رسانه‌های چاپی نخواهد رفت و من می‌گویم هیچ وقت این طور
نخواهد شد و رسانه‌های چاپی جایگاه خود را دارد. روزنامه‌ها از بین نخواهند
رفت اما یک لازمه دارد و آن هم اینکه روزنامه‌ها و نشریات چاپی نگاه خود و
رویکرد خود را بروزرسانی کنند.
اگر مسئولان حوزه نشر و اطلاع‌رسانی فقط به فکر تولید باشند و ناشر و
رسانه‌ای فقط به فکر تولید باشند طبیعتاً روزنامه‌ای چاپ می‌شود با ۲۰ هزار
تیراژ که ۱۵ هزار نسخه آن برمی‌گردد. رسانه‌های ما باید کاری کنند که
سیستم عرضه و تقاضا منطقی و و اقعی شود.
او ادامه داد: روزنامه‌های ما الان به جایی
رسیده‌اند که حتی ادارات دولتی هم دیگر روزنامه نمی‌خرند. قبلاً نیاز خبری
داشتند و خریداری می‌کردند حالا این نیاز در فضای مجازی برطرف می‌شود و
تقاضایی برای خرید روزنامه ندارند. روزنامه‌ها هم نه شکل خود را عوض
می‌کنند نه محتوای خود را نسبت به نیاز و تقاضای مخاطب تغییر می‌دهند. خب چه توقعی داریم که روزنامه‌ها و نشریات بفروشند؟
او در پایان افزود: توفیق در زنده نگه‌داشتن
نشریات و روزنامه‌ها و نشر کتاب در تغییر نگاه مدیران، تولیدکنندگان و
برنامه‌ریزان است. اصلی‌ترین نکته این تغییر نگاه، از بالا دیدن این موضوع
است و اینکه انتشار روزنامه، مجله و کتاب را یک پازل ببینیم که همه اجزای
آن در هم‌تنیده باید باشد تا کار درست شود. شما دقت کنید که با تلاش دولت و
بخش خصوصی در حوزه کودک و نوجوان، اتفاق خوبی افتاد و نشریات و کتب کودک و
نوجوان بسیار پرفروش و پرمخاطب است اما آیا فکر کرده‌ایم که این نسل چند
سال دیگر جوان می‌شوند و ما برای جوان نه نشریه و روزنامه کافی و حرفه‌ای
داریم و نه به کتاب برای جوانان فکر کرده‌ایم پس این مشتری که به زحمت به
دست آمده، وقتی به دوران جوانی می‌رسد، از دست می‌رود و مشتری محصولات دیگر
می‌شود.
مدیر چاپخانه‌های مؤسسه مطبوعاتی جام جم گفت: هیچکس نمی‌تواند یک طرح بدهد و یک‌شبه همه کتاب‌خوان و روزنامه‌خوان بشوند. چنین طرحی فقط در تخیلات وجود دارد. اگر به گذشته توجه کنیم؛ زمانی که تلویزیون آمد، همه می‌گفتند دیگر کسی رادیو گوش نخواهد داد ولی این طور نشد. وقتی سینما آمد همه می‌گفتند دیگر کسی به سالن نمایش نخواهد رفت ولی این طور نشد. وقتی هم که فضای مجازی آمد خیلی‌ها می‌گفتند و می‌گویند که دیگر کسی سراغ رسانه‌های چاپی نخواهد رفت و من می‌گویم هیچ وقت این طور نخواهد شد و رسانه‌های چاپی جایگاه خود را دارد. روزنامه‌ها از بین نخواهند رفت اما یک لازمه دارد و آن هم اینکه روزنامه‌ها و نشریات چاپی نگاه خود و رویکرد خود را بروزرسانی کنند. اگر مسئولان حوزه نشر و اطلاع‌رسانی فقط به فکر تولید باشند و ناشر و رسانه‌ای فقط به فکر تولید باشند طبیعتاً روزنامه‌ای چاپ می‌شود با ۲۰ هزار تیراژ که ۱۵ هزار نسخه آن برمی‌گردد. رسانه‌های ما باید کاری کنند که سیستم عرضه و تقاضا منطقی و و اقعی شود.
او ادامه داد: روزنامه‌های ما الان به جایی رسیده‌اند که حتی ادارات دولتی هم دیگر روزنامه نمی‌خرند. قبلاً نیاز خبری داشتند و خریداری می‌کردند حالا این نیاز در فضای مجازی برطرف می‌شود و تقاضایی برای خرید روزنامه ندارند. روزنامه‌ها هم نه شکل خود را عوض می‌کنند نه محتوای خود را نسبت به نیاز و تقاضای مخاطب تغییر می‌دهند. خب چه توقعی داریم که روزنامه‌ها و نشریات بفروشند؟
او در پایان افزود: توفیق در زنده نگه‌داشتن نشریات و روزنامه‌ها و نشر کتاب در تغییر نگاه مدیران، تولیدکنندگان و برنامه‌ریزان است. اصلی‌ترین نکته این تغییر نگاه، از بالا دیدن این موضوع است و اینکه انتشار روزنامه، مجله و کتاب را یک پازل ببینیم که همه اجزای آن در هم‌تنیده باید باشد تا کار درست شود. شما دقت کنید که با تلاش دولت و بخش خصوصی در حوزه کودک و نوجوان، اتفاق خوبی افتاد و نشریات و کتب کودک و نوجوان بسیار پرفروش و پرمخاطب است اما آیا فکر کرده‌ایم که این نسل چند سال دیگر جوان می‌شوند و ما برای جوان نه نشریه و روزنامه کافی و حرفه‌ای داریم و نه به کتاب برای جوانان فکر کرده‌ایم پس این مشتری که به زحمت به دست آمده، وقتی به دوران جوانی می‌رسد، از دست می‌رود و مشتری محصولات دیگر می‌شود.